Odniesienie do historii kraju lub regionu wpływa na postrzeganie siebie jako obywatela i przynależności do społeczeństwa. Istnieje różnorodność w uwzględnianiu historii i różni się ona nie tylko w obrębie społeczeństw, ale także w różnych krajów europejskich. O czym się pamięta? Jak się o tym pamięta? Co to jest bardziej tabu? Czego możemy się z tego nauczyć o kulturze i społeczeństwie danego kraju?
W tym projekcie pracownicy muzeum w Finlandii, uniwersytetu w Polsce oraz stowarzyszeń edukacyjnych we Francji, Hiszpanii i Berlinie współpracują w celu wypracowania metod edukacji historycznej, międzykulturowej i demokratycznej i wymieniają dobre praktyki. Jednocześnie pogłębiają zrozumienie zagadnień historycznych i ich wpływu na postrzeganie kultury i społeczeństwa w krajach partnerów projektu.
Projekt nie ma na celu „stworzenia” historii europejskiej. Celem projektu jest:
a) zajęcie się kontrowersyjnymi i dyskutowanymi i / lub zaniedbywanymi w pamięci publicznej kwestiami;
b) przeciwdziałanie prawicowemu ekstremizmowi i populizmowi oraz związanej z tym renacjonalizacji obrazów historycznych poprzez dyskusję o wzajemnych skutkach między historiami krajów europejskich,
c) zastosowanie metod edukacyjnych umożliwiających pokojową wymianę w kwestiach delikatnych;
d) promowanie tworzenia sieci aktorów edukacji historyczno-politycznej w Europie.
„O przyszłości decyduje spór dotyczący przeszłości. „(Wolf Biermann)
Wymiana informacji o historii i jej wpływie na teraźniejszość jest również ćwiczeniem w zakresie wartości demokratycznych: krytycznego myślenia i rozróżnienia między polityką historyczną a kulturą pamięci, chęci zdobywania wiedzy, dwuznaczności i tolerancji na frustrację, a także rodzajem refleksji.
Projekt skierowany jest do edukatorów dorosłych (zatrudnionych, wolontariuszy), którzy pracują przede wszystkim z tzw. osobami w trudnej sytuacji i imigrantami. W rezultacie konsorcjum projektu stworzy materiały dydaktyczne do stosowania w edukacji dorosłych i edukacji obywatelskiej.
Europejski duch i identyfikacja z kontynentem może wzrosnąć tylko wtedy, gdy Europa polityczna zostanie zaakceptowana przez jej obywateli. Siła przeszłości może otworzyć oczy na przyszłość Europy i idee, które wnoszą jej obywatele.
Obrazek: Wikipedia, żołnierze rosyjscy i niemieccy świętujący koniec wojny na froncie wschodnim (1918 r.)